Ο ΤΡΥΓΟΣ

Την πρώτη κιόλας μέρα στο σχολείο η κυρία μας μας επιφύλασσε μια έκπληξη. Μας πρότεινε να πάμε στο αμπέλι της και να πάρουμε μέρος στον τρύγο.Εμείς ενθουσιαστήκαμε και δε βλέπαμε την ώρα να ξεκινήσουμε.
    Το απόγευμα, πανέτοιμοι, πήγαμε στο αμπέλι και άρχισε ο τρύγος. Ήταν αρκετοί άνθρωποι εκεί που βοηθούσαν. Λέγαμε αστεία, γελούσαμε, αλλά δουλεύαμε κιόλας. Γεμίζαμε τα τελάρα   ζουμερά σταφύλια, μαύρα, ροζέ, κίτρινα και οι μεγάλοι τα μετέφεραν στο αυτοκίνητο.
     Τελειώσαμε και γυρίσαμε στα σπίτια μας κουρασμένοι, αλλά και ενθουσιασμένοι από αυτή την εμπειρία μας.

       Μετά από δύο μέρες ανεβήκαμε στην Παναγούλα να πατήσουμε τα σταφύλια. Τα πιο πολλά τα είχαν σπάσει με μηχάνημα. Εμάς μας έβαλε η κυρία να πατήσουμε τα σταφύλια όπως  παλιά. Γεμίζαμε ένα σακί με σταφύλια, το δέναμε και το βάζαμε στον τροπό . Ο τροπός ήταν ένας πολύ παλιός κορμός  δέντρου που τον είχαν σκάψει και ήταν σαν μια μεγάλη σκάφη. Κρατιόμασταν με ένα σκοινί και πατάγαμε τα σταφύλια με δύναμη. Το ζουμί τους, ομούστος δηλαδή, έτρεχε και κατέληγε σε μια λεκάνη κι από εκεί μεταφερόταν στα βαρέλια. Τα φλούδια που έμεναν στο σακί τα ρίχνανε σε μεγάλα πλαστικά δοχεία κι εμείς τα παιδιά μπαίναμε μέσα και τα πατάγαμε να πατικωθούν καλά. Από αυτά θα βγάλουν το τσίπουρο σε λίγο καιρό.
Η κυρία έφτιαξε και μουσταλευριά. Καλούτσικη ήταν.
       Αφού τελειώσαμε τις δουλειές παίξαμε κρυφτό και μετά πήγαμε στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής πάνω από το χωριό. Η θέα από εκεί ήταν μοναδική. Βλέπαμε όλη την περιοχή σαν να ήμασταν σε αεροπλάνο.
     Περάσαμε φανταστικά και ευχόμαστε να πάμε και του χρόνου!

  Οι μαθητές Πέμπτης και Έκτης τάξης Δημοτικού Σχ. Μύτικα,Φώτης, Νόρα, Δημήτρης, Γιάννης, Όλγα, Μελίνα και η δασκάλα τους Παλουμπά Γεωργία.