ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΥΤΙΚΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

1) ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Πριν δύο χρόνια αποφασίσαμε δάσκαλοι, γονείς και μαθητές να κάνουμε άλλη μια προσπάθεια δεντροφύτευσης της αυλής του σχολείου και της παρακείμενης πλατείας. Παλιότερες προσπάθειες είχαν αποτύχει είτε από τη δική μας απροσεξία, είτε από την καταστροφική μανία μεγαλύτερων παιδιών που έπαιζαν εκεί. Αυτή τη φορά σώθηκαν αρκετά δέντρα, όχι όλα. Σήμερα έχουν ύψος 2 -3μ. και ομορφαίνουν το χώρο μας .

Αρχικά....

-Μετά από δύο χρόνια....

Πριν λίγο καιρό οι εργάτες του Δήμου φύτεψαν νέα δεντράκια. Θα τα φροντίζουμε και θα τα προστατεύουμε για να πρασινίσει για τα καλά η αυλή μας.

2) ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

Αυτός ο μακρύς άσπρος τοίχος δε μας άρεσε.

Τον γεμίσαμε κι εμείς λουλούδια.

Πήραμε μπογιές, πινέλα, κόψαμε σε χοντρά χαρτόνια λουλούδια διαφόρων σχημάτων και μεγεθών και αρχίσαμε τη δουλειά.

Αργότερα ζωγραφίσαμε κι αυτόν τον τοίχο.

Πριν από κάμποσα χρόνια ο κ. Μπακογιώργος είχε ζωγραφίσει αυτή την παράσταση όταν «πετούσαμε» με τα βιβλία στις βιβλιοδρομίες του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

3) ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Στα «τηγάνια» με το αλάτι πριν το μαζέψουν.

Παρατηρώντας τα Φλαμίνγκος στη λιμνοθάλασσα.

Σκαρφαλώνοντας σε βουνά από αλάτι.

Ποδόσφαιρο σε χλοοτάπητα στο Εθνικό Στάδιο Μεσολογγίου.

Στον κήπο των ηρώων.

ΑΠΟ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης «Μπαίνω μες στ’ αμπέλι»

Ξεκινήσαμε από τον τρύγο στο αμπέλι του κ. Λιβιτσάνη.

Πατήσαμε τα σταφύλια.

Με τον παραδοσιακό τρόπο στον «Τροπό», που είναι ένας κορμός πλάτανου σκαμμένος έτσι που να έχει το σχήμα σκάφης. Τα σταφύλια τοποθετούνται σε τσουβάλι και ο πατητής τα πατάει με τα πόδια.

Και με σύγχρονους σπαστήρες που σπάνε γρήγορα τα σταφύλια και αφαιρούν τα κοτσάνια που δίνουν τη βλαβερή ουσία ξυλοκαίνη στο τσίπουρο.

Τα σπασμένα σταφύλια στίβονται στην « τσιπουριά» ή «τρόκολο», να πάρουμε όσο περισσότερο μούστο μπορούμε για κρασί.

Τα στυμμένα σταφύλια, οι φλούδες τους δηλαδή που έμμειναν μετά το στύψιμο, μπαίνουν σε καθαρά βαρέλια, τα πατάμε καλά να μη μείνει μέσα αέρας. Θα παραμείνουν εκεί για 20-30 μέρες και μετά θα τα αποστάξουμε να βγάλουμε τσίπουρο.

Το τσίπουρο θα αποσταχτεί ή με το παραδοσιακό ρακοκάζανο.

Ή σε σύγχρονο αποστακτήριο όπως αυτό που επισκεφτήκαμε στην Κανδήλα, το οποίο διαθέτει εντοιχισμένο χάλκινο καζάνι ενός τόνου, στήλες διπλής απόσταξης, φίλτρα καθαρισμού και εμφυαλωτήριο.

Φτιάξαμε μουστοκούλουρα με πετιμέζι που πήραμε βράζοντας για πολύ ώρα μούστο.

Κάναμε πολλές χειροτεχνίες, βρήκαμε ποιήματα, τραγούδια, παραμύθια, παροιμίες, αινίγματα, ανέκδοτα, μύθους για το αμπέλι, τα σταφύλια και τα παράγωγά τους. Ψάξαμε στη μυθολογία, τη λαογραφία, τις θρησκείες, στην ιατρική για σχετικές πληροφορίες. Καταγράψαμε όλα αυτά και δημιουργήσαμε ένα περιοδικό με χρήσιμες πληροφορίες και εργασίες μας.

Στο τέλος παρουσιάσαμε όλα αυτά που ζήσαμε, μάθαμε και δημιουργήσαμε στους γονείς μας και σε πολλούς φίλους που ήρθαν να μας δουν.

Προσφέραμε σε όλους από ένα περιοδικό κι ένα καλαθάκι που περιείχε ένα μπουκαλάκι τσίπουρο, ένα κρασί, ένα βαζάκι πετιμέζι, ένα γλυκό σταφύλι κι ένα με σύκα ξερά και αμύγδαλα σε πετιμέζι( παραδοσιακό γλύκισμα που ελάχιστες νοικοκυρές φτιάχνουν σήμερα). Το καλαθάκι μας περιείχε ακόμα σταφίδα και νόστιμα μουστοκούλουρα που όπως είδατε παραπάνω φτιάξαμε στο σχολείο, αλλά και στο σπίτι κάποιες μαμάδες.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ